Mury i Bramy
Lidzbark Warmiński został otoczony murami w latach po nadaniu praw miejskich. Ukończone zostały one 1357. Jak w wielu innych miastach Warmii i Mazur uwyględniono podczas budowy naturalne położenie terenu (wzgórza, strome zbocza) oraz naturalne granice jak rzeki lub jeziora. W Lidzbarku wykorzystano przede wszystkim przepływającą dużym łukiem rzekę Łynę na południu i wszchodzie. Najsłabszym punktem Lidzbarka była północ. Dlatego wykopano wokół nich dosyć głęboki rów.
Na rysunku obok widzimy rodzaj kartografii Lidzbarka. Rysunek ten przypisywany jest Giese (choć nie wiem dokładnie o kogo chodzi) i miał powstać ok. 1825. Tłumaczyło by to pewne odchylenia jeśli chodzi o położenie i proporcje. Dobrze widoczna jest tu tektonika: strome zbocza na wschodzie i południu miasta. Zamek z przedzamczem jest co prawda zbytnio przesunięty na południe i brakuje rowu obronnego na pólnocy oraz bram miejskich - jest jednak jendą z pierwszych kartografii Lidzbarka.
Lidzbark posiadał trzy bramy miejskie, dwie wieże obronne i jedną "furtkę". Dwie bramy miejskie znajdowały się nad Łyną: Brama Zamkowa i Brama Kościelna. Brama Kościelna prowadziła (obecną ulicą Kopernika) do Dobrego Miasta (i nazywano ją dlatego bramą "Dobromiejską"). Miasto odkupiła ją 1812 od (??) i przeznaczyła do rozbiórki. Podobnie stało się z bramą zwaną również "Zamkową" łączącą młyn (należący do miasta i biskupa) z miastem. Opuszcając miasto tą bramą stawało się na drodze do Bartoszyc. (Bartoszyce posiadają za to jedyną zachowaną bramę miejską na zachodzie starówki, zwaną też "Lidzbarską"). W tym moście znaleziono podczas restauracji 1994? (właściwie: odbudowy) tego średniowiedznego mostu 50 kilogramów ładunków wybuchowych z czasów II. Wojny Światowej. Podobny most znajduje się przy byłej bramie Kościelnej... i powinien też zostać odrestaurowany!
